Hoi jongens. Het is nu opnieuw tijd om over mijn ongelooflijke avonturen wat te vertellen. Nadat ik voor lange tijd in India was geweest, had ik plotseling het gevoel dat ik naar Europa wil terugkomen. Ik had vreselijk heimwee. Aldus kwam ik eindelijk in Schotland terecht. Ik vond het land altijd betoverend en het is voor mij nu prachtig om hier kunnen te zijn. Na een excursie uit Fort William zijn we in Foyers aangekomen. Foyers is een dorp op de oostelijke oevers van het meer Loch Ness. Onderweg raakte ik met Nederlandse toeristen bevriend die me tot het Suidhe Viewpoint begeleidden. Het is een punt waar je een prachtig uitzicht hebt over de hooglanden én Loch Ness. De verschillende kleuren van het landschap zijn verbluffend. Het was al donker, totdat we in ons onderdak, in Craighdarroch, zijn aangekomen. Het is eigenlijk geen 5-sterren hotel, maar wie heeft zulke luxe nodig als het gezelschap zo goed is? Vermoeid en met razende honger begonnen we alle lokale specialiteiten op te eten. Voor het eerst proefde ik partan bree, een traditionele vissoep met rijst. Daarnaast kreeg ik collops, gehakt met gepeperde aardappelpuree. Ik wilde ook iets voor drinken uitproberen, zo bestelde ik Drambuie, een likeur dat op basis van Schotse whisky gemaakt is. God, dat was ontzettend zoet! Goed dat er een Nederlander was, wie dat lekker vond en dronk het onmiddelijk op. Als je op excursie gaat is het gepast om je eten en dranken met de anderen te delen. Goed dat ik een liter pruimenbrandewijn in mijn tas had. Ik geef elke Nederlander een beetje maar niemand kon wat drinken. Het was voor hen veel te sterk. Ze boden me koekjes aan. Natuurlijk pas één, maar het was zo lekker, dat ik met het eten niet kon stoppen. Want ze wilden geen pruimenbrandewijn meer drinken, heb ik de fles tegen mij aan gedrukt. Toen gebeurde dat. Ik zag het monster van Loch Ness! Het hele is een beetje verward, ik kan me pas eraan herinneren dat ik frisse lucht nodig had en ging naar buiten. Toen hoorde ik een knorrend geluid en het stond tegenover mij in het water. Gelukkig kon ik snel een selfie maken, anders zouden jullie het me nooit geloven...